A mund të ’shihet’ në radio një film? (+22 minuta në youtube për të kuptuar Brazilin e sotëm)

Po! Te pakten “O Som ao Redor” (Zhurmat e komshinjve -Neighbouring sounds – Les bruits de Recife) mund te ’shihet’ fare mire edhe ne radio. Pra te shikohet duke u degjuar!

Po shpjegohem:

Filmi (historite e perditshme te nje lagjeje populluar nga klase e mesme ne qytetin brazilian Recife) eshte konceptuar si nje objekt aluçinant hiper-realist, permes nje skenari qe kalon nga digresioni ne digresion duke tentuar drejt thriller-it (suspansit) por pa e kaluar vijen e kuqe (njesoj si imazhi aluçinant prej pak sekondash i dushit me gjak -foto me poshte), e gjitha kjo e realizuar permes zerave, zhurmave te lagjes, te cilat jane regjistruar (filmuar) ne menyre te tille qe do te ishin te mjaftueshem per ta ‘parë’ filmin edhe ne radio.
Por dhe anasjelltas: hapsirat e banuara, gjeometria e tyre jane perkthyer ne gjuhe filmike ne menyre te tille qe do te mundesonin shikimin e filmit edhe pa ze.

Ky eshte filmi i pare i Kleber Mendonça Filho (regjizor brazilian) por perpara ”O som ao redor” ai ka realizuar dy metrazhe te shkurtra, njeri prej te cileve,  “Electrodomoestica” per fat eshte falas ne youtube: tema e tij eshte fort e perafert me filmin ne fjale ndaj shikimi i tij mund te konsiderohet ne mos si nje aperitiv, si nje miniature e filmit ne fjale:

ELECTRODOMESTICA (22 minuta) : http://www.youtube.com/watch?v=cnGURbbtTlc

titrat jane ne anglisht : vetem 22 minuta per te kuptuar Brazilin e sotem!

(nje nga ’short movie’ me te shkelqyer qe mund te kem pare deri me sot!!)

 

TRAILER i “O Som ao redor” :

9.2

Posted on 4th April 2014
Under: Te ndryshme | No Comments »

“Rio Sex Comendy” – film franco-brazilian me regji te Jonathan Nossiter

Me ç’kuptoj une (qe nuk kisha pare ndonjehere ndonje punë te regjizorit Jonathan Nossiter), ky eshte nje film qe perpiqet te rishpikë, riformulojë, rithemelojë mardheniet film(kinematografi)-botë (ne sensin e botës qe na rrethon), dhe ne kete kuptim, “Rio Sex Comedy” eshte plotesisht i respektueshem. Kete riformulim, rithemelim, e ben permes patchwork -ut, qe merr formen e :

– nje far’ anketimi mbi sensin e botekuptimit Oksidental (Irène Jacob qe interviston gra braziliane, pastruese shtepish, dhe i pyet nese ato shpresojne se do te ndodhe nje ditë Revolicioni ! )
– formen e nje konkursi NGO-je ( Bill Pullman, fort interesant ne film !!)
– ate te kerkimit te nje ‘paqeje budiste’ (Charlotte Rampling qe konsulton nje guru lokale), etj etj…
te gjitha keto, te traspozuara ne Brazil, ne RIO DE JANEIRO.

Por edhe pse rishpik, riformulon raportet e filmit (kinemase) me boten (aktuale), “Rio sex comedy” deshton të propozoje diçka te veçantë. Bashkekzistenca e gjithe ç’permenda më lart, ne finale, nuk krijon veçse argëtim, ose më sakt nje far’ argëtimi të relaksuar, ose thene ndryshe, nje mërzi te perzier me premtime te zbehta kenaqesie, dhe qe ne fakt, nuk konkretizohen kurrë… 

I vetmi personazh interesant eshte ai i Bill Pullman-it, ‘gabimisht’ diplomat, qe strehohet fshehurazi ne favellaset e Rios, aty takon ca tipa te “çmendur”, me ndihmen e te cileve ja arrin te mundë trishtimin personal. 50 vite më pas, jemi gjithmone tek e njejta pyetje qe ngre Godard tek “Vivre sa vie“, ne vitin 1962 : çdo te thote te jetosh jeten (tende) ? “To live her life” kthehet ne “To live his life” : ambasadori zevenedeson prostituten dhe kjo eshte e vetmja pjese interesante e patchwork-ut qe propozon filmi…

5.00

***

Posted on 28th March 2011
Under: France, Komedi, Indipendent, Brazil | No Comments »